चिता स्वप्नांची..

ती बाहेरच फेकली गेली चौकटीच्या..साचेबंद ध्येयाच्या तुरुंगातील अंधारवासाची शिक्षा नाकारली तिने म्हणून...इथल्या जळत्या जबाबदारीच्या ज्वालामुखीत आशा सुद्धा सुकून गेल्या तिथे स्वप्नांची काय कथा..मिणमिणत्या स्वप्नांच्या पणत्यांनी आयुष्य उजळून टाकण्यास निघाली होती ती...पण जबाबदारी च्या मशालीने स्वप्नांची चिता पेटवली जाईल याचा अंदाज कधी आलाच नाही.. भस्म झालेल्या स्वप्नांची राख जपत ती जळते अजून ...विखुरलेल्या आशेसह...

                                                      -- अंतरा...
                                                 (कश्ती सलिम शेख.)
                                                    (विशेष आभार)
                                                         शिवाज्ञा